U selu Buljane kod Paraćina pre skoro 170 godina se desio jedan neobičan i nesvakidašnji događaj koji se godinama nakon toga prepričavao po celoj Srbiji a o tome je nakon 100 godina pisala i Politika u staroj Jugosalaviji. Glavni akteri ove priče su bili pop Milun i kovač Momir koji je pored kovačkog zanata obavljao i druge poslove, vadio meštanima obolele zube, štrojio neraste i klao krmače, i još po nešto što ćete saznati u nastavku priče koja je ispričana sredinom 19. veka.
“U selu Buljanu, boravi jedan antikrist odeven u svešteničkom odelu, po imenu Milun, udov od 35 godina, bez poroda, zdrav, besan i pomaman, koga parohijani nazivadu Sotona čerez njegovih sablažnjevih djela koja iz dana u dan sprem ženskoj čeljadi čini. Od istoga Sotone ne može ni jedno žensko čeljade mirno da prođe, a da ga on ne napastuje. Čerez toga narod se otpadio od crkve i od vere, pa niti se Bogu moli, niti održava veru, jer neće ni da čuje za ovog odpadnika Božijeg…“
Ovo je odlomak iz akta br. 1764, načelnika sreza Paraćinskog, od 11.septembra 1855. godine, koji on šalje Načelstvu Okružja Ćuprijskog.
Načelnik sreza Paraćinskog u daljem tekstu Akta, obaveštava Načelstvo Okruga Ćuprijskog da su meštani sela uhvatili popa Miluna u klopku, vezali mu ruke i noge i pozvali Momira kovača. Momir je doneo oštar brijač i ljutu komovu rakiju, svinjsku mast, konac i iglu i, kako u Aktu piše “koji popa uštroji kao vepra“.
Načelnik sreza Paraćinskog pita okružno načelstvo šta da radi sa popom “koga narod ne može ni da gleda“. Aktom br. 2842, od 15.septembra 1855. godine, Načelstvo Okruga Ćuprijskog odgovara ovako: “U vezi uštrojenog popa i njegovih čudesa koja pravi sa ženskom čeljadi u selu, posao sam izvestija popečiteljstvu prosveštenija i pravosudija u Beogradu, točno po Vašem prestavleniju i dok se po tom izvestiju ne donese kosatelno rešenije, neka ga pop u selu, jerbo sad kao uštrojen, ne može da bude opasan za žensku čeljad“. U potpisu načelnik Okružja Ćuprijskog Nikodije Brzak.
Izvor:Istorijski arhiv/Politika
